Laat de volgende
generatie het stokje overnemen!
Sinds een jaar of 15 woon ik met Nel (vrouw),
Bo (poes) en Klara (kip) in het prachtige Austerlitz. Het is heerlijk te mogen
wonen in een dorp met zoveel mooie natuur in een zorgzame omgeving. Bij elkaar
heb ik nu zo’n 20 jaar in de gemeenteraad gezeten. Eerst twee perioden in
Leidschendam-Voorburg en nu drie perioden in Zeist. Dit is mijn laatste periode:
ik ga nu mijn ervaring inzetten op vast weer leuke nieuwe uitdagingen.
Sociaal domein
In die 20 jaar heb ik mij voornamelijk
beziggehouden met het sociaal domein. In het begin was dat zeker voor de VVD geen
corebusiness. De VVD van het begin van deze eeuw hield zich immers vooral bezig
met financiën en ruimtelijke ordening…
Maar ja eigenwijs als ik ben dacht ik: juist daar kan de VVD het
verschil maken. Voor mij zijn de VVD-uitgangspunten eigen verantwoordelijkheid
en sociale rechtvaardigheid hierbij leidend. De VVD is een betrouwbare,
degelijke bestuurderspartij. Daarom heb ik me, samen met Angela Bransen ingezet
voor de uitgangspunten: iedereen moet de (jeugd)zorg krijgen die nodig is en we
moeten een goed vangnet bieden voor mensen die (tijdelijk) geen werk hebben. Maar
dan mogen we wel verwachten dat iedereen die tijdelijk uitvalt zijn best doet
weer aan het werk te komen. Altijd heb ik veel contact gezocht en ook gehad met
Tweede Kamerleden en bewindslieden. Je moet daarbij het verschil tussen de
Haagse en lokale werkelijkheid wel scherp in het oog houden. Ook in de raad
hebben we altijd met alle partijen goed kunnen samenwerken. Met degelijk beleid
heeft de VVD in de raad van Zeist goede dingen voor elkaar gekregen waarbij het
accent veel op preventie lag.
Volksvertegenwoordiger
De taak van raadsleden is grofweg: kaderstellen,
contoleren en volksvertegenwoordiger zijn. Zeker dat laatste is een belangrijke
taak. Daarbij moet je zorgen voor goede netwerken. In mijn geval, gaat het dan
over het brede sociale domein en natuurlijk ook over mijn dorp Austerlitz.
Mensen moeten je kennen en weten te vinden. Dat merk ik vaak bij mijn
“buurtsuper” als ik bij de ‘kletskassa’ in de rij sta. Er zijn daardoor dingen
van de grond gekomen. Voor Austerlitz is het bijvoorbeeld gelukt een nieuw
dorpshuis met zorgwoningen te realiseren. Een ander voorbeeld: toen ik in
Austerlitz kwam wonen, werd er veel geklaagd over het slechte fietspad naar
Driebergen. Daar diende ik in de raad dus een motie over in, waarin de raad
uitsprak dat het fietspad moest worden opgeknapt. Zeist wilde dus wel
investeren in deze fietsroute maar de gemeente Utrechtse Heuvelrug, waar Driebergen
deel van uitmaakt en waarin het grootste deel van dit fietspad ligt, had geen
geld. Maar de aanhouder wint uiteindelijk: met een lange adem is het uiteindelijk
gelukt en daar ben ik best een beetje trots op.
Nu is het aan de volgende generatie het stokje
over te nemen. Het zal best wel goed blijven gaan met Zeist.
Jos van Loozenoord