Het werd een avond die weemoed, bezinning en toch ook vreugde in zich herbergde. Floris werd achtereenvolgens toegesproken door zijn fractievoorzitter Walter van Dijk, vriend en PvdA collega Karst Schuring, VVD-voorzitter Desiree Nysingh die een brief van Mark Rutte voorlas, Griffier Johan Janssen, oud-collega Hans Goorhuis en tenslotte burgemeester Koos Janssen.
Na alle toespraken die noch eens benadrukten hoe verbindend, loyaal en betrokken Floris vanaf 1990 is geweest, nam de vertrekkende nestor en plaatsvervangend burgemeester van de raad zelf het woord.
Hij blikte -hoe kan het ook anders na 30 jaar - uitvoerig terug waarbij hij niet vergat belangrijke ontwikkelingen binnen Zeist te belichten en nog eens aandacht te vragen voor zijn eigen speerpunten. Het zal diegenen die Floris een warm hart toedragen niet verbazen dat financiële degelijkheid, verbinding, op locatie kijken bij ruimtelijke ordening en eenzaamheid daarbij aan de orde kwamen.
Tenslotte vertelde Floris over zijn band met Zeist. Als kind woonachtig in Utrecht, was een bezoek aan Zeist, aan de winkels, aan Figi, aan het Jagershuis steeds weer een hoogtepunt. En toen hij zijn geliefde Corrie vroeg hoe zij er over dacht dat het echtpaar in spe zich in Zeist zou gaan vestigen antwoordde zij: Ze is ’t helemaal! Dat in de drie eerste woorden de toekomstige woonplaats waren besloten, was veelbetekenend.
De VVD Zeist is Floris Veenendaal heel veel dank verschuldigd voor het door hem sinds 1990 verrichte werk. Fractie, afdeling en bestuur zullen op een ander moment nog stilstaan bij zijn vertrek. Het spreekt voor zich dat deze dank evenzeer uitgaat naar Corrie. Ru van Veen, pianist van Wim Kan, zei ooit, toen Corry Vonk enige weken ziek was en niet in staat haar man te vergezellen bij zijn optredens, over die periode: ‘Het had geen voortanden.’ Wat ons betreft had dit ook gegolden als de Corrie van Floris aan zijn zijde had ontbroken.